понедельник, 26 декабря 2022 г.

Առաջին ուսումնական շրջանի հաշվետվություն


Յուրաքանրյուր ամիս ամփոփել և առանձին հաշվետվությամբ ներկայացրել եմ իրականացրած նախագծերի արդյունքները․ 

Դեկտեմբեր ամսվա հաշվետվություն

Ուսումնական նախագծեր 
Այլ աշխատանք

воскресенье, 25 декабря 2022 г.

Անհատական աշխատաժամանակ.26-30.12.2022

26.12.2022
Ամենամյա բժշկական զննումներ։
13:00-ընդհանուր պարապմունք Մարմարյա սրահում
13:40- մասնախմբով հավաք

27.12.2022
09:00-09:30- ընդհանուր պարապմունք
09:30-10:30- քննարկում մանկավարժական խմբով
10:30- 12:20- դասասենյակի մաքրություն, հունվարյան նախագծերի կոնկրետացում
12:30-13:00- ընդմիջում
13:00- 13:40- մանկավարժական ընդհանուր պարապմունք Մարմարյա սրահում
13:40-14:30- հավաք Մայրենիի լաբորատորիայով
14:30- 15: 30- գրական ակումբ

28.12. 2022

09:00-09:30- ընդհանուր պարապմունք
09:30-10:30- քննարկում մանկավարժական խմբով
10:30- 12:20- դասասենյակի մաքրություն, հունվարյան նախագծերի կոնկրետացում
12:30-13:00- ընդմիջում
13:00- 13:40- մանկավարժական ընդհանուր պարապմունք Մարմարյա սրահում
13:40-14:30- հավաք Մայրենիի լաբորատորիայով

воскресенье, 18 декабря 2022 г.

Երբ ստեղծագործում ենք անընդմեջ


Նորից հավաքվել ենք Տիգրան Հայրապետյան ընթերցասրահում։ Նպատակը նույնն է՝ հրապարակել ,,Լուսապսակ,, ամսագրում տպագրված ստեղծագործական աշխատանքները և հայտարարել հեղինակներին։ 
Արդեն երկար ժամանակ է կրթահամալիրի գրադարանը համագործակցում է ,,Լուսապսակ,, ամսագրի հետ, որտեղ տպագրվում են տարատարիք սեբաստացի սովորողների հաջողված ստեղծագործությունները։ 

четверг, 15 декабря 2022 г.

Սուրբ Ծննդյան հեքիաթ սրինգ նվագող աղջկա մասին

Մի աղջիկ կար: Ամբողջ օրը սրինգ էր նվագում: Երբեմն այնքան արտասովոր էր լինում նրա նվագը, որ անցորդները կանգնում ու լսում էին:
Աղջիկը նվագում էր երկնքի մաքրության, օվկիանոսի խորության, անտառի թարմության, մարդկանց և նրանց ցանկությունների, զգացմունքների ուժգնության և անկայունության մասին: Մի խոսքով` այն մասին, թե ինչպես էր ինքը պատկերացնում կյանքը: Սակայն մի օր մարդիկ պատմեցին նրան, որ կյանքում ամեն ինչ բոլորովին էլ այնպես չէ, ինչպես ինքն է պատկերացնում: Եվ հենց աղջիկը հավատաց մարդկանց, սրինգը դադարեց նվագել:
— Ինչո՞ւ չես ուզում նվագել, սրի՛նգ, – հարցրեց տրտմած աղջիկը:
— Ոչ թե ես չեմ ուզում նվագել, այլ դու այլևս չես լսում ինձ, – տխուր պատասխանեց սրինգը և լռեց:

воскресенье, 11 декабря 2022 г.

Հունվարյան ճամբար․ /Ուսումնական երկրորդ շրջան/


Ճամբարային նախագծեր 
Ճամփորդական նախագծեր 

Սուրբ Ծննդյան անսովոր ընթրիք


Կնոջս մահից հետո ես մենակ եմ ապրում: Զբաղվում եմ տան գործերով, ինքս եմ խոհանոցում

պատրաստում: Ծանոթներս համարում են, որ ես արժանի եմ դասվել ֆրանսիացի մեծ
խոհարարներին շարքերը, ինչը բավական չափազանցեցված է: Խոհարարությունը միշտ էլ եղել է
իմ կիրքը, եթե հիշենք այն գազօջախը, որը ես նվիրեցի ինքս ինձ՝ թոշակի անցնելու
կապակցությամբ: Հաճախ ես հրավիրում եմ ընկերներիս, ավելի ճիշտ՝ նրանց, ովքեր մնացել են:
Տոնական օրերը միշտ էլ լավ առիթ են որևէ համեղ բան պատրաստելու համար:
Բայց այս տարի, բոլորը մեկնել են, ոմանք դեպի արևաշող կղզիներ, ոմանք էլ՝ ձյունառատ լանջեր՝
երիտասարդությունը հիշելու: Իսկ ես չեմ սիրում փոխել իրերի սովորական դրվածքը և
հրաժարվել իմ փոքրիկ խենթություններից, այդ պատճառով էլ որոշեցի մնալ տանը իմ շան և
մենակությանս հետ: Եվ այդ ժամանակ ես մտածեցի իմ տուն հրավիրել Սուրբ
Գրվածքի աստվածներին: Ի վերջո՝ ռիսկը ազնիվ գործ է: Վաղ Առավոտյան գնացի եկեղեցի:
«Այս տարի չեմ գնա կեսգիշերվա պատարագին, այլ կհրավիրեմ մեծարգո հյուրերին»՝ մտածեցի
ես: Ես աղոթեցի ոչ սովորականի պես, որպեսզի ոչ ոքի չնեղացնեմ՝ հիշատակելով Եհովային,
Հիսուսին (Աստծո որդուն քրիստոնյաների և հենց Աստծո համար) և Ալլահին: Ծնկաչոք խնդրում
էի բարձրյալներին բարեհաճ լինել իմ նկատմամբ այս յուրահատուկ օրը, երբ հոգնած տարին
պատրաստվում է իր պարտականությունները զիջել ավելի երիտասարդ, ավելի եռանդուն և
հույսերով լի տարվան:

четверг, 8 декабря 2022 г.

Խստաշունչ ձմեռը և ցնցոտիավոր ծերունին


1910 թվականի ձմեռը շատ խստաշունչ էր Ռուսաստանում: Մոսկվայից 20 կմ հեռու գտնվող մի հաջողակ և հայտնի հյուրանոցի համար վատ ժամանակներ էին: Շաբաթներ շարունակ ոչ ոք չէր մնում այնտեղ, և հյուրանոցի տերն աշխատանքից ազատել էր աշխատակիցներից շատերին:

Եղևնին


Ի՜նչ անակնկալ... Երեկ նա կանգնած էր իր ամբողջ կանաչ հասակով, իսկ այսօր...
Իմ տան առջև տարածվում է քաղաքային մի փոքրիկ, շատ փոքրիկ պուրակ— այնպես որ, երբ էլ նայում եմ լուսամուտից` տեսնում եմ նրա ջահել, չորս-հինգ տարեկան ծառերը, ապա մյուս թփերը, կանաչներն ու ծաղիկները։ Պուրակը նոր է իր ավազաններով, ցայտաղբյուրներով և երկար նստարաններով։ Ամառն այդտեղ լինում են բազմատեսակ ծաղիկներ, թփեր... Բայց ինձ ավելի գրավում են ծառերը, որ շուտ բացվում են, ուշ տերևաթափվում— չինական ակացիաները, կովկասյան լայնատերևները և մյուս ստվերոտ ծառերը. ու մանավանդ եղևնիները, որ ձմեռն անգամ կենդանի են պահում պուրակը` իրենց մշտադալար կանաչով։