Շատ ժամանակ առաջ շներն ունեցել են իրենց թագավորությունը: Այդ թագավորությունում եղել է հսկայական պալատ: Պալատում կար անկրկնելի գեղեցիկ սրահ: Սրահի սյուներն ամենալավ երշիկից էին պատրաստված, վարագույրները նրբեշիկից էին, գորգերը՝ ամենալավ սալից: Եվ այնտեղ գահը խոզապուխտից էր, իսկ դեպի գահը տանող աստիճանները շաքարե ոսկորներից էին և այդ ոսկորների վրա մատի հաստության միս էր: Բոլոր շները ապրում էին այդ պալատում համերաշխ և երջանիկ, չգիտեին ինչ է սովը , որովհետև ինչ ցերեկն ուտում էին, գիշերը նորից աճում էր:
Բայց մարդիկ նախանձում էին, որ շներն ունեն իրենց թագավորությունը երկրի վրա: Սկսեցին նրանք կախարդել, մինչև շների թագավորությունը պալատի հետ հողի տակ անցավ:
Եվ այսպես պատահում է աշխարհում բոլոր շների հետ. հանկարծ հիշում են նրանք շների կորած թագավորության մասին, փոս են փորում հողի մեջ և հոտ են քաշում, հոտ են քաշում, թե արդյոք երկրի խորքում չի զգացվում երշիկի, խոզապուխտի կամ սալի հոտ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий