Արյունը ջուր չի դառնա

Մի մարդ, իր հարազատին թողած,  ուրիշի հետ է ախպերանում: Յոթ տարի եղբոր դուռը չի բացում, բարև-բարի լույս  չի տալիս. օր ու գիշեր ախպեերացուի հետ կերուխումի մեջ է:

Մի օր էս մարդը մտածում, ասում է. ,,Արի մի էս ախպերացուիս փորձենք. տեսնենք՝ ախպե՞ր է, թե՞ չէ,,: Գիշերը մի ոչխար է մորթում, դնում պարկիեջ, հացն ու գինին էլ հետը վերցնում, պարկը շալակում է, գնում: Գնում է, ախպերացուի դուռը թակում, թե՝,,Ախպեր, ախպեր, վե՛ր կաց, դուռը բաց արա. գործ կա,,: Ախպերացուն ելնում, դուռը բացում է, թե.

-Էս կեսգիշերինի՞նչ ես լսել այ մարդ:

-Ախպեր ջան,- ասում է,-ռեսին սպանել եմ. քանի լույսը չի բացվել, արի տանենք, մի հնարով պահենք:

Ախպերացուն հետ է քաշվում ու դուռը երեսին փակում: Ոնց որ կայծակն էդ մարդուն խփի. խեղճը մնում է դուռը կանգնած: Հենց էդպես՝ պարկը շալակին, երեսը թեքում է դեպի  հարազատի տուն:

Գնում է, դուռը թակում, ասում է. ,,Ախպեր, մի շատ կարևոր գործ կա, վե՛ր կաց, դուռը բաց արա,,:

Ախպերը քնած տեղից վեր է թռչում, դուռն իսկույն բացում.

-Խեր լինի, ախպեր, ի՞նչ է եղել:

-Ախպեր ջան,- ասում է,-բա չես ասի, ռեսին սպանեցի. քանի դեռ գիշեր է, արի՛ հորենք, թե չէ լույսը բացվեց՝ վայն եկել է  ինձ տարել:

Եղբայրը դրա շալակից պարկը վերցնում, իրեն էլ ներս է քաշում ու դուռը փակում: Հատակի սալը հանում է, պարկն էդտեղ հորում, սալն էլի դնում է վրան: 

Ուրիշ ախպեր գտած, հարազատի հետ յոթ տարի չխոսած մարդը փաթաթվում է եղբորը, լաց լինում:

-Ների՛ր, ախպեր ջան, ես շատ եմ սխալվել,-ասում է,- յոթ տարի քեզ թողած՝ գնացել, ուրիշի հետ եմ ախպերություն արել:

Ասում է ու լաց լինում:

-Ես մարդ չեմ սպանել,-ասում է,- պարկի միջինը  ոչխար է, մեկ էլ հաց ու գինի: Արի՛, ախպեր  ջան, արի հանենք ու քեֆ անենք. մենք Աստծով ենք ախպեր, ուրիշը մեզ ախպեր չի դառնա:

Հայկական ժողովրդական հեքիաթ

Հարցեր

Բառարանի օգնությամբ գրիր տրված բառերի բացատրությունը

Կերուխում, ռես, ճոպան, շարական:

Քո կարծիքով  պատմությունն ինչո՞ւ է վերնագրված,,Արյունը ջուր չի դառնա,,:

Նոր վերնագիր հորինիր:

Բնութագրիր հարազատ եղբորը և ախպերացուին: