Մի անգամ ոստրեն ցանցն ընկավ ու ձկան հարուստ որսի հետ միասին հայտնվեց ձկնորսական խրճիթում:
-Այստեղ բոլորիս
անխուսափելի կործանում է սպասվում,-տխուր
մտածեց նա՝ տեսնելով, թե հատակին դատարկված կույտի մեջ իր դժբախտ եղբայրակիցներն առանց
ջրի ինչպես են խեղդվում և ջղաձիգ թպրտում մահվան
տանջանքների մեջ:
Հանկարծ որտեղից
որտեղ հայտնվեց մուկը:
-Լսի՛ր ,
բարի՛ մկնիկ,-աղերսեց ոստրեն: Բարի գործ արա, ինձ տար դեպի ծովը:
Մուկը հասկացող հայացքով զննեց նրան. Ոստրեն բացառիկ խոշոր ու գեղեցիկ էր, համ էլ դրա միսը պետք է որ հյութալի ու համեղ լիներ:
-Լավ,-պատրաստակամորեն
ասաց մուկը՝ որոշելով ձեռք գցել ձրի ավարը, որն, ինչպես ասում են, իր ոտքով է եկել:
-Բայց դու նախապես պետք է բացես քո խեցու փեղկերը, որպեսզի ինձ ավելի հարմար լինի քեզ
տանել դեպի ծով: Հակառակ դեպքում ես ոչ մի կերպ չեմ կարողանա գործը գլուխ բերել:
Խաբեբան այնքան
համոզիչ ու ոգեշնչված էր խոսում, որ նրա
համաձայնությունից ուրախացած ոստրեն չնկատեց խարդավանքն ու վստահելով բացեց փեղկերը:
Մուկը սուրուլիկ դնչով անմիջապես խցկվեց խեցու ներսը, որպեսզի ատամներն ավելի ամուր
խրի խեցու մեջ: Բայց շտապելու պատճառով մոռացավ զգուշության մասին, և ոստրեն, զգալով,
որ ինչ-որ բան այն չէ, հասցրեց շրխկացնելով փակել իր փեղկերը՝ թակարդի նման ամուր սեղմելով
կրծողի գլուխը:
Մուկը ցավից
բարձրաձայն ծվծվաց, իսկ մոտակայքում գտնվող
կատուն լսեց ծվծվոցը, մի ցատկով վրա պրծավ խաբեբային ու հափռեց:
Ինչպես ասում
են ՝ խորամանկիր, բայց պոչդ լա՛վ պահիր:
Հեղինակ՝ Լեոնարդո դա Վինչի
Առաջադրանքներ
1. Բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր մգեցված բառերը:
2. Ո՞րն է առակի ասելիքը, խորհուրդը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий