Ժակ: 14 տարեկան

Դպրոցական կյանքն իմ բանտն է: Միակ ապաստանը զուգարանն է: Երբ այնտեղ եմ, հանգստանում եմ: Դպրոցում իմ գնահատականներն ավելի լավ են դարձել, բայց առանց լավ հիշողության ես երբեք չեմ կարողանա գերազանցիկ դառնալ:

Մարտինը լքեց լիցեյը: Կրկեսը, որտեղ աշխատում էին նրա ծնողները, գնացել է: Նրա հայրը Սիբելիուս հիպնոսողն է: Կարծես նրան տեսել եմ հեռուստացույցով: Հյուրախաղերից հետո նարնք թռան Պերու: Բաժանվելուց առաջ Մարտինը ևս մեկ անգամ կրկնեց.

-Թույլ կողմերդ լավացնելու փոխարեն զարգացրո՛ւ քո ուժեղ կողմերը:

Եվ ահա Մարտինը գնաց և ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է, որ նրա հետ ես կորցրեցի իմ ուժերի մի մասը: Այս տարի ֆրանսերեն է դասավանդում մի երիտասարդ կին՝ երկար շեկ մազերով, նեղ բլուզներ է հագնում, մադմազել Վան Լիզբետն է: Բոլորը սիրահարված են այդ հրաշք ստեղծագործությանը: Որպեսզի ավելի լավ կարողանանք նրան ճանաչել, առաջարկում է գրել շարադրություն ազատ թեմայով:

Դասարանում աղմուկ է: Գոյություն ունեցող դպրոցական համակարգը մեզ չի սովորեցրել ինքնուրույնություն: Աշակերտները փնթփնթում են, մի քանիսն էլ դժգոհում են:

-Բայց, մադմազել, մենք դա չեն կարող , թեմա տվեք:

-Ամեն դեպքում փորձեք: Դուք ինքներդ կտեսնեք արդյունքը:

Առաջին անգամ ուսուցիչը մեզ տալիս է ազատություն:

Դա ինձ համար շահավետ է: Ես սկսում եմ պատմություն հորինել, որ կոչվում է ,,Գրեթե պապ,,: Ես պատկերացնում եմ, որ կարդինալների միջև անցկացվող ժողովում պապի աթոռին կհավակնի համակարգիչ: Քրիստոնեական կրոնը ներկայացնելու համար  համակարգչից լավ ընտրություն չկա: Այլևս էկոնոմիկական և քաղաքական  տարաբնույթ ճնշումներ չեն լինի: Կողմնակալ անձնական ամբիցիաներ չեն լինի: Այսպիսով, կարդինալները քրիստոնեության բոլոր հիմնական սկզբունքները տեղադրում են ծրագրում և ներբեռնում մարդկային ռոբոտի մեջ, որին անվանում են Պիյ 3, 14: Նրան Հռոմի պապ ընտրելը միայն առավելություն կտա: Միայն Պիյ 3, 14 –ին կարելի է ընտրել ցմահ առանց վախենալու: Եթե նրա վրա կրակի ինչ-որ խելագար, միշտ էլ կարող են վերանորոգել: Բացի այդ, Պիյ 3, 14 –ը չի սահմանափակվում մարդկության պատմության մի ժամանակահատվածով, նա կարող է հասարակության զարգացման հետ համընթաց տեղեկացվել: Ռոբոտն ինքն իրեն անընդհատ  ,,բարեփոխում ,, է , որպեսզի հարմարվի նորություններին: Այսպես, ժամանակակից տեխնոլոգիաների շնորհիվ, քրիստոնեությունը դառնում է կրոն, որն ամբողջովին համապատասխանում է իր էությանը:

Պիյ 3, 14-ը , բնականաբար, ունի  արհեստական մտածողություն, որը նրան թույլ է տալիս Հիսուս Քրիստոսի ճիշտ գաղափարներից և սեփական դիտարկումներից ու մտքերից  զարգացնել իր տրամաբանությունը:

Շարադրության վերջում էլեկտրական պապ Պիյ 3, 14-ը սկսում է հասկանալ, թե ինչ է իրականում Աստված, որը բացահայտելը, ըստ իս, Պապի իրական խնդիրն է: Խնդիրն այն է, որ նա պարզում է, որ Աստված նույնպես կարող է սխալվել և ավելի լավ կլիներ, որ նրան նույնպես փոխարինեին համակարգչով:

Երբ հաջորդ շաբաթ մադմազել Վան Լիզբետը բաժանում է շարադրությունները, գնահատականները դրված են նվազման կարգով: Նա պահում է իմ աշխատանքը և խնդրում, որ մնամ դասից հետո:

-Այն, ինչ դու գրել ես ուղղակի զարմանալի է,-ասում է նա:-Ինչպիսի երևակայություն: Դու այդ ամենը հեռուստացույցից ես իմանո՞ւմ:

-Ավելի շուտ գրքրեից:

-Ո՞ր գրքերից:

-Ես կթվարկեմ: Կաֆկա, Էդգար Ալան Պո, Թոլկիեն, Լուիս Քերոլ, Ջոնոթան Սվիֆտ, Ստիվեն Քինգ…

-Ինչո՞ւ սահամանափակվել ֆանտաստիակյով և չհետաքրքրվել դասական գրականությամբ:

Նա խոնարհվում է, սեղանի արկղում է փորփրում  և ինձ է ձգում Գյուստաֆ Ֆլոբերի ,,Սալամբոն,,:

-Վերցրու, կարդա այն: Հա, մի հարց էլ: Հիմնականում ի՞նչ գնահատականներ ունես ֆրանսերենից:

-6 կամ 9 20 բալանոց համակարգում, մադմազել, բայց….ավելի հաճախ 6:

Նա ինձ է  տալիս շարադրությունը , կարմիրով և սևով նշված է 19/20 և լուսանցքում նշում կա.,,Բազմաթիվ յուրօրինակ մտքեր, ես հաճույքով կարդացի ձեր շարադրությունը,,:

Մադմազել Վան Լիզբետը սիրում է ինձ հետ զրուցել դասերից հետո: Մենք խոսում ենք տարբեր ժողովուրդների գրականությունների պատմությունից: Նա ինձ համար նոր հորիզոններ է բացում. խոսում է դատավոր Թիի հետազոտությունների մասին, Վան Գուլիկոմի նկարագրության կամ ,,Մախաբխա-ռատեի,, -ի մասին: Մի անգամ նա առաջարկում է ինձ տուն տանել: Ես զարմացած եմ, որովհետև նա գնում է այլ ուղղությամբ, բայց չեմ համարձակվում որևէ բան ասել: Կանգնեցնում է մեքենան դատարկ մի վայրում և նայում է ուղիղ իմ աչքերին: Ես շարունակում եմ լռել, երբ նրա ձեռքը բաց է թողնում ղեկը և հպվում իմ ձեռքին:

-Գրականության մեջ դու հեռուն կգնաս,-ասում է նա:

Այնուհետև նա ձեռքը սահեցնում է ներքև և արձակում վերնաշապիկիս կոճակը:

-Ես սիրում եմ առաջինը լինել: Ես առաջինն եմ , չէ՞:

-Ես…չէ…նայած ինչում…ըմմմ,- կմկմում եմ ես:

Նրա ձեռքը շարունակում է իր հետազոտությունը ամաչեցնող դանդաղությամբ:

-Դու արդեն կարդա՞ցել ես Ժան դե Լաֆոնտենի էրոտիկ տեքստերը:

-Է, է, է….չէ…դա լա՞վ է:

Պատասխանի փոխարեն նրա ձեռքը ձգվում է չափազանց զգայուն մի հատված: Ես չեմ խանագարում, նրա նախաձեռնության և տարօրինակ դրության տպավորության տակ եմ: Ինչպես փոքրիկ ժիր գազանիկ, նրա աջ ձեռքը ազատում է իմ մարմինը հագուստից, իսկ ձախը՝ հենց իրեն տարբեր կոճակներից և ճարմանդներից:

Այնուհետև սարսափելի խուճապ, անբացատրելի վախ, որին հետևում է անընդհատ մեծացող ինքնավստահություն, և ,ի վերջո, կենդանի հետաքրքրություն Ժանա դե Լաֆոնտենի տեքստերի հանդեպ, որոնցից ակնհայտ է չափազանց արագ խուսափեցի:

Նախորդ մասը:   

Վերբեր ,,Հրեշտակների կայսրությունը,, 

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Տաթևիկ Աբրահամյանի: