Գործնական աշխատանք առաջին
Հոդված 41. Մտքի, խղճի եւ կրոնի ազատությունը
1. Յուրաքանչյուր ոք ունի մտքի, խղճի, կրոնի ազատության իրավունք: Այս իրավունքը ներառում է կրոնը կամ համոզմունքները փոխելու ազատությունը եւ դրանք ինչպես միայնակ, այնպես էլ այլոց հետ համատեղ եւ հրապարակավ կամ մասնավոր կարգով՝ քարոզի, եկեղեցական արարողությունների, պաշտամունքի այլ ծիսակատարությունների կամ այլ ձեւերով արտահայտելու ազատությունը:
2. Մտքի, խղճի եւ կրոնի ազատության արտահայտումը կարող է սահմանափակվել միայն օրենքով` պետական անվտանգության, հասարակական կարգի, առողջության եւ բարոյականության կամ այլոց հիմնական իրավունքների եւ ազատությունների պաշտպանության նպատակով:
3. Յուրաքանչյուր քաղաքացի, որի կրոնական դավանանքին կամ համոզմունքներին հակաuում է զինվորական ծառայությունը, ունի օրենքով սահմանված կարգով այն այլընտրանքային ծառայությամբ փոխարինելու իրավունք:
4. Կրոնական կազմակերպություններն իրավահավասար են եւ օժտված են ինքնավարությամբ: Կրոնական կազմակերպությունների ստեղծման եւ գործունեության կարգը սահմանվում է օրենքով:
Ծանոթացել եմ Երեխայի իրավունքների մասին օրենքին, առանձնացրել եմ հոդվածները, որոնք վերաբերում են վերոնշյալ իրավունքի իրականացմանը:
Հոդված 10. Երեխայի մտքի, խղճի և դավանանքի ազատության իրավունքը
(10-րդ հոդվածը լրաց. 05.11.03 ՀՕ-27-Ն)
Ինչպես Սահմանադրությամբ է հաստատված, յուրաքանչյուր ոք ունի մտքի, խղճի, կրոնի ազատության իրավունք: Բնականաբար, այս իրավունքը հաստատված է նաև Երեխայի իրավունքների մասին օրենքում, սակայն ունի լրացում՝ Երեխայի հայացքները, համոզմունքները և կարծիքը ենթակա են նրա տարիքին և հասունությանը համապատասխան պատշաճ ուշադրության: Իհարկե, Սահմանադրության հոդվածում արտահայտված իրավունքը պետք է նախատեսի նաև որոշակի գաղափարական հասունություն:
Չնայած ազատ դավանանք ունենալու իրավունքին՝ Երեխայի իրավունքների մասին օրենքում կա հետևյալ հստակեցումը՝ Արգելվում է առանց ծնողի կամ այլ օրինական ներկայացուցչի համաձայնության մինչև 16 տարեկան երեխայի մասնակցությունը կրոնական կազմակերպություններին:
Комментариев нет:
Отправить комментарий