Я Вас больше не люблю...

Я Вас больше не люблю. Ничего не случилось, — жизнь случилась. Я не думаю о Вас ни утром, просыпаясь, ни ночью, засыпая, ни на улице, ни под музыку, — никогда. Если бы Вы полюбили другую женщину, я бы улыбнулась и задумалась о Вас и о ней. Я вышла из игры. Все, что я чувствую к Вам, — легкое волнение от голоса. Ваше лицо мне по-прежнему нравится. 

 Почему я Вас больше не люблю? Два года подряд я мысленно в душе своей таскала Вас за собой по всем дорогам, залам, церквам, вагонам, я не расставалась с Вами ни на секунду, считала часы, ждала звонка, лежала, как мертвая, если звонка не было. Всё, как все. И все-таки не всё, как все.

М. Цветаева.

Ես այլևս Ձեզ չեմ սիրում:

Ոչինչ չի պատահել, կյանքն է այդպիսին: Ես չեմ մտածում ձեր մասին ո՛չ առավոտյան ՝ արթնանալիս, ո՛չ գիշերը՝ քնելիս, ո՛չ էլ երաժշտության տակ, երբե՛ք: Եթե դուք սիրեիք ուրիշ կնոջ, ես կժպտայի և կմտածեի Ձեր ու նրա մասին: Ես դուրս եմ եկել խաղից: Ես միայն թեթև հուզմունք եմ զգում Ձեր ձայնը լսելիս: Ձեր դեմքը ինձ առաջվա պես դուր է գալիս: 

Ինչո՞ւ ես Ձեզ այլևս չեմ սիորում: Երկու տարի շարունակ ես մտքումս, իմ հոգում քաշ եմ տվել Ձեզ իմ ետևից՝ բոլոր ճանապարհներով, սրահներով, եկեղեցիներով, և չեմ բաժանվել Ձեզնից ոչ մի վայրկյան, ժամերն եմ հաշվել, զանգի եմ սպասել, պառկել եմ մեռածի պես, եթե զանգ չի եղել: Ամեն ինչ այսպես: Եվ այնուամենայնիվ ամեն ինչ չէ այսպես:

Մարինա Ցվետաևա

Թարգմանությունը՝ Տաթևիկ Աբրահամյանի:

Աղբյուրը՝ fasebook