Հրեշտակների երկիրը

Ես հիանում եմ  այն մեծ համայնապատկերով, որ փռվել է իմ հայացքի ներքո:

-Դու պարտավոր չես մակերևույթի վրայով քայլել,- բացատրում է Էդմոն Ուելսը,- այստեղ չկա ձգողության ուժ, իսկ մենք նյութական չենք: Դու տարածության մեջ կարող ես տեղափոխվել ինչպես ցանկանաս և ուր ուզես:

Եթե մակերեսը կիսաթափանց ու կաթնային գույնով չլիներ, կարելի էր կարծել, որ գտնվում ես սովորական մարդկային տարածքում:

Էդմոն Ուելսը ինձ ցույց է տալիս մի քանի ուղենիշներ:

Արևմուտքում փռվել է դաշտը, որտեղ զբոսնում են հրեշտակները, երբ ցանկանում են շփվել միմյանց հետ:

Հյուսիսում ուղղաձիգ սարեր են՝ հսկայական քարանձավներով, որտեղ հրեշտակները կարող են մնալ մենության մեջ, երբ չեն ցանկանում, որ իրենց անհանգստացնեն: Գնանք բարձրանանք:

Այստեղից շրջակայքը ինչ-որ բանով հիշեցնում է աչք: Երկար սպիտակ նշենու մեջտեղում  կա բրոնզեգույն շրջան, որը նման էր ծիածանային ամպի: Դա կապտականաչ ծառերի անտառ է:

Իսկ այդ ամպիկի կենտրոնում գտնվում է սև լիճը՝ նման փայլող բիբի: Բայց ի տարբերություն մարդկային բիբի այն կլոր չէ: Այն սրտի ձև ուի:  Ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է, որ Դրախտը բրոնզեգույն աչքն է, որն ինձ է նայում սև բիբով՝ սրտով:

-Սա Բեղմնավորման լիճն է,- ասում է Էդմոն Ուելսը:

Մենք մոտենում ենք այդ վայրին: Նրան շրջապատող ծառերը նման են խիտ և հարթ  գագաթ ունեցող սոճիների:

Ծառերի տակ երևում են հրեշտակներ: Ավելի հաճախ նրանք նստած են՝ ոտքերը սեղմած թփերի տակ: Նրանց առաջ երեք ոլորտ կա ՝ տեղակայված եռանկյունու տեսքով: Հրեշտակները նայում են դրանց առանձնահատուկ հետաքրքրությամբ: Ոմանք նյարդայնանում են, ոմանք՝ հուզվում, և նայում են մեկ մի, մեկ մյուս ոլորտին:

Հազարավոր հրեշտակներ տեղակայվել են այսպես շատ կիլոմետրեր: Ես նայում եմ նրանց, բայց իմ ուսուցիչը քաշում է ինձ վերև:

-Իսկ սրանք ի՞նչ ծառեր են:

-Դրանք այնքան էլ ծառեր չեն, նրանք բարելավում են կապը և ալիքների փոխանցումը դեպի Երկիր և հակառակը: 

Նա կատարում է կտրուկ շրջադարձ: Հարավում ես տեսնում եմ հովիտներ, որտեղ հրեշտակները հավաքվում են ժողովների:

Մենք փոխում են ուղղությունը: Արևելքում գտնվում է այլ կանաչ ադամադի պես փայլող մուտք: Այնտեղ ամեն ինչ կիսաթափանց է և շողում է: Լճի սև ջուրը, բրոնզեգույն ծառերը, մարգարտափայլ սպիտակ մակերեսը:

-Շափյուղյա դուռը հրեշտակների երկրի մուտքն է, նրանով դու եկար:

Էդմոն Ուելսը ցույց է տալիս արևելքում երևացող կանաչ փայլ ունեցող քարայրը:

-Զմրուխտե դուռը ելքն է: Նրա միջոցով դու կգնաս, երբ կկատարես քո առաջադրանքը: Արի զրուցենք արևմտյան բարձրավանդակում: Ես այնտեղ լուռ անկյուն գիտեմ, որտեղ մենք կարող ենք հարմարավետ տեղավորվել:

Առաջին դասը Էդմոն Ուեելսը նվիրում է թվերի գաղտնիքին: Նա բացատրում է , որ արևմուտքում գործածվող, հնդկական ծագում ունեցող թվերի ձևը ցույց է տալիս կյանքի զարգացման ընթացքը:  Հորիզոնական գիծը ցույց է տալիս կապվածություն, կորը՝ սեր, խաչվածը՝ ընտրություն:

1Ջուր: Հասարակ ուղղահայաց գիծ առանց ճկման և հորիզոնական գծերի: Չկա կապվածութուն, չկա սեր: Ջուրը զգացմունքներ չունի:

2.Բուսականություն: Կապվածության գիծ հողի հետ, արմատներ, որ պահում են բույսը հողի վար: Վերևում սեր՝ ձգված երկինք, տերևները և ծաղիկները սիրում են լույսը:

3.Կենդանի: Կորագիծ երկու սեր: Կենդանիները սիրում են հողը և սիրում են երկինքը: Բայց չկա հորիզոնական գիծ, այն ոչնչի կապված չէ: Հետևաբար, այն բաժանված է միայն սեփական հույզերով:

Ինձ մոտ այնպիսի զգացում է , կարծես ես լսել եմ այս բացատրությունը: Ինչու են այն կրկնում: Թե ինձ հիմարի տեղ են դրել:

-Հնդկական թվերի տեսքով մեզ փոխանցված հաղորդագրությունը, քեզ թվում է հասարակ,- շարունակում է Էդմոն Ուելսը,- բայց դրանք իրենց մեջ են պարունակում բոլոր գաղտնիքները և առեղծվածները, գիտակցության էվոլյուցիայի բոլոր գաղտնիքները: Հենց դրա համար այն հանդիսանում է սկզբունքային, և կարևոր է անընդհատ նրան վերադառնալ: Աշխարհը զարգանում է հնդկական թվերի խորհրդանիշների համապատասխան:

Էդմոն Ուելսը անդրադառնում է  հենց ամպերի մեջ նկարած իր նկարներին:

4.Մարդ: Նրա խորհրդանիշը խաչն է: Քանի որ նա ունի ընտրություն: Նա գտնվում է խաչմերուկի վրա, որտեղ պետք է որոշում կայացնի՝ ուր գնալ:Մարդը կանգնած է ընտրության առաջ՝ իջնել կենդանու մակարդակին, թե անցնել ավելի բարձր փուլ:

Մատերի վեջույթներով իմ ուսուցիչը նկարում է 5:

5.Իմաստուն: Նա ունի հորիզոնական գիծ՝ կապվածություն երկնքին և կորգիծ սեր հողի հանդեպ: Նա թռչում է մտքերում և սիրում աշխարհը:

Կարելի է ասել դա երկուսի հակադրություն է  ,- ասում եմ ես՝ վերջապես նյութի ուսուցման մեջ ներգրավվելով:

5-ը միտում ունի և միշտ ձգտում է գիտակցության, ավելի ազատության, ավելի դժվարության : 5-ը ուզում է ազատվել մարմնականից , որը նրան վախ և ցավ է պատճառում: Նա ցանկանում է դառնալ 6:

Նա նկարում է 6:

6-ը ամբողջությամբ կորագիծ է: Կորագիծ սեր, քանի որ հրեշտակը սիրում է: նայիր այս գալարին: Նրա սերը գալիս է վերևից՝ երկնքից, իջնում է ներքև՝ հողին, և բարձրանում կենտրոն:  Դա սեր է, որը ստեղծում է շրջան, որ վերադառնա և սիրի ինքն իրեն:

-Այնուամենայնիվ 6 :

-Ո՛չ: Բոլոր 6-ն էլ դրան ընդունակ են, ահա և վերջ: Եվ ես հույս ունեմ քեզ փոխել այնպես, որ դու արժանի լինես այդ թվին:

-Իսկ 7-ը :

Էդմոն Ուելսը միանգամից մթագնեց:

-Այսօր քո դասը վերջանում է 6-ով:  Դու կարող ես իմանալ միայն այն, ինչ հանդիսանում ես: Կենտրոնացիր քո այսօրվա առաջադրանքի վրա:  Ես չեմ կարող ամեն հարցի պատասխանել: Գնացինք:

Նա բարձարանում է մակերևույթվ: Ինձ անհրաժեշտ է սովորել ուղղորդել մարմինս երեք ոլորտներում, ինչպես  ստորջրյա լողի ժամանակ: Միայն թե ջրի տակ բոլոր շարժումները դանդաղեցված են ջրի ճնշման պատճառով: Իսկ այստեղ յուրաքանչյուր քայլը թեթև է:

Կան և այլ առանձնահատկություններ, որոնց ես պետք է սովորեմ, օրինակ՝ չշնչել: Ես նկատում եմ, որ իմ մարմինը արտաշնչելու և ներշնչելու ժամանակ գրեթե անգիտակցաբար ծակծկվում է:  Իմ թոքերը թաքնված հաշվիչի պես հաշվում էին իմ ամբոողջ կյանքը: Այստեղ նրանք այլևս չկան: Ես գտնվում եմ անվերջանալի ժամանակում, աննյութական մարմնում:

Էդմոն Ուելսը հայտարարում է, որ հիմա մենք կգնանք ընտրելու իմ  թվերը, որոնց միջոցով ես կխաղամ իմ խաղը:Նա տանում է ինձ սրտի ձև ունեցող սև լճի մակերևույթի մոտ: Նայելով ես տարբերակում եմ մակերևույթի վրա արտացոլված նկարները: Լիճը մեծ էկրանի նման մի բան է, որը բաժանված է հազարավոր մանր էկրանների: Եվ յուրաքանչյուր էկրանին գրկախռնումով իրար միանալով շարժվում են մերկ մարմիններ: Ես ուզում եմ սրբել բացակայող աչքերս: Ես քնած չեմ, դրանք բոլորը զույգեր են, որ սիրով են զբղված:   

-Սա ի՞նչ է … պորնոֆիլմերի անկյուն:

Նա ցնցում է ուսերը:

-Սա բեղմնավորման լիճն է: Այստեղ դու կընտրես  նրանց ծնողներին, ովքեր  կլինեն քո խնամակալության տակ :

Մեր շուրջը ուրիշ  հրեշտակներ են իրենց ուսուցիչների հետ, նրանք թռչում են լճի վրայով և նայում են մակերևույթին արտացոլվող պատկերներին:

-Պետք է նայե՞լ, թե ինչպես են նրանք սիրով զբաղվում:

-Հենց այդպես: Բայց սկզբից ես պիտի քեզ մեծ գաղտնիք ասեմ՝ հոգու բաղադրատոմսը:

Վերբեր    <<Հրեշտակների կայսրությունը>>

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Տաթև Աբրահամյանի: