Ռաուլի գաղափարները

Ես հետևում եմ իմ <<ձվերին>>:

Ժակի ծնողները օգտագործում են ապտոնոմիա: Զարգացման հիանալի պայմաններ:

Իգորին ծեծում են: Զարգացաման շատ վատ պայմաններ:

Զարմանալի է, բայց Վեներան ունի եկվորյակ եղբայր: Ես չգիտեմ լավ է դա, թե՞ վատ:

-Մենք այստեղ ժամանակ ենք կորցնում: Լինենք այն , ինչ կանք:

Բացահայտենք մեզնից ծածուկ մնացածը: Ճանաչելիի սահմանը տեղաշարժենք,-ասում է ինձ Ռաուլը, որը վերդարձավ անմիջապես Էդմոն Ուելսի անհայատանալուց հետո:

Իմ ոլորտները  շարունակում են պտտվել իմ առջև: Ես ցույց եմ տալիս նրանց ծնոտի շարժումով:

-Ես չեմ կարող նրանց անընդհատ ինձ մոտ պահել: Ինչպե՞ս նրանցից ազատվեմ:

Ռուլը ցույց է տալիս, որ հերիք է ձեռքերի ափերը իջեցնել ներքև, և <<ձվերը>> թողնում են ինձ ու թռչում են: Նրանք նույն վայրկանին գնում են հյուսիս-արևելք, ինչպես փոքրիկ հեռակառավարվող ինքնաթիռներ:

-Ո՞ւր գնացին:

-Ինչ-որ տեղ սարերում:

Ես ձեռքերիս ափերը վեր եմ բարձրացնում և երեք ոլորտները նույն վայրկյանին հայտնվում են հորիզոնում  և միանգամից տեղավորվում են իմ ձեռքերին: Ես սկսում եմ հասկանալ համակարգը: Ռաուլը նյարդայնանում է:

-Վերջացրու զվարճանալը: Միշե՛լ, ինձ քո օգնությունն է պետք: Հիշի՛ր թանատոսյանների ժամանակի մեր լոզունգը:

<<Ինչքան հնարավոր է հեռու դեպի անիմանալին>>:

Ես բարձրացնում եմ գլուխս դեպի ոչ իրական երկինքը:

-Այլևս անիմանալի ոչինչ չկա : Միայն պատասխանատվություն մեր սաղմերի հանդեպ:

Ռաուլն առաջարկում է թռչել արևելք:  Մենք փոխել ենք դիտման տեղը, բայց անհայտությունը չի կորել:  Մենք չգիտենք ինչ կա հրեշտակների երկրից այն կողմ: Մենք հասանք նրանց տարածքի արևելյան սահմանին:

-Ի՞նչ ես ուզում անել:

Գլխի թեքումով նա ցույց է տալիս Զմրուխտե դուռը:

-Դու շատ լավ գիտես, որ մենք կմտնենք այս դռնով, երբ փրկենք մարդկային հոգի,-ասում եմ ես:

Ռաուլի երկար մատները շարժվում են օդի մեջ:

_Դու, նշանակում է, դեռ ոչինչ չես հասկացել: Բոլորն էլ գտել են հաճախորդներ՝ սրիկաներ, և նրանք երբեք էվոլյուցիայի չեն ենթարկվի:

Վերբեր <<Հրեշտակների կայսրությունը>>

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Տաթևիկ Աբրահամյանի:

Նախորդ մասը: