,,Կարդում ենք,, նախագիծ
2.
1. Բացատրի՛ր բառերը՝ հունտ, սնել:
Ընտրել Չարենցի բանաստեղծություններից մեկը և պատրաստել ռադիոնյութ կամ տեսանյութ:
1. Ոսկեփրփուր, ոսկեպուրպուր,
Փռեմ չորս դին, թափեմ բուռ-բուռ,
Երգերը իմ հրահրուն.
Երգով խնդամ թող բոլորին,
Որ մեռնելիս զգամ, որ իմ
2.
Դու – լուսե, անցար ու չկաս։
Դու – թեթե, անմարմին, անծիր։
Դու ուրի՛շ խնդության երազ։
Դու սրտում մեր ընդմիշտ վառեցիր
Կրակներ անմար ու թաքուն։
Փռեցիր լուսավոր գանձեր։
Եվ երբե՛ք, երբեք չի աղոտի
Քո կանթեղը խավար մեր հոգում -
Քո կանթեղը – հեռո՜ւ կարոտի։
2. Գրի՛ր տրված բառերի բացատրությունը:
Ոսկեփրփուր, անմար, կանթեղ, թաքուն:
3. Տրված բառերը բաժանիր մասերի և գրիր կազմությունը:
Անմարմին, անծիր, լուսավոր, խնդություն:
4. Տեքստում կանաչ ներկիր հոգնակի թվով գործածված գոյականները:
Ինչքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս -
Այնքան աշխարհը անուշ ու ցանկալի կլինի.
Թե ուզում ես չսուզվել ճահճուտները անհունի -
Պիտի աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս:
Այնպե՜ս արա, որ կյանքում ո՜չ մի գանգատ չիմանաս,
Խմի՜ր թախիծը հոգու, որպես հրճվանք ու գինի.
Որքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս -
Այնքան աշխարհը անուշ ու ցանկալի կլինի...
Ե. Չարենց
1. Բացատրի՛ր այս տողերը՝ Ինչքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս -
Այնքան աշխարհը անուշ ու ցանկալի կլինի:
Այնքան աշխարհը անուշ ու ցանկալի կլինի.
Թե ուզում ես չսուզվել ճահճուտները անհունի -
Պիտի աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս:
Այնպե՜ս արա, որ կյանքում ո՜չ մի գանգատ չիմանաս,
Խմի՜ր թախիծը հոգու, որպես հրճվանք ու գինի.
Որքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս -
Այնքան աշխարհը անուշ ու ցանկալի կլինի...
Ե. Չարենց
1. Բացատրի՛ր այս տողերը՝ Ինչքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս -
Այնքան աշխարհը անուշ ու ցանկալի կլինի:
2. Բացատրի՛ր բառերը՝ անհուն, գանգատ, հրճվանք:
3. Բանաստեղծությունը վերնագիր չունի, վերնագրի՛ր:
Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն,
Բոլորը թափվել են փողոց.
Լսո՞ւմ եք անուշ մի զնգոց –
Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն։
Դյութում են շրթերը վարդե,
Սրտերը կրակ են ու բոց-
Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն,
Բոլորը թափվել են փողոց։
Գրավոր ներկայացրու, թե ինչ է ասվում բանաստեղծության մեջ:
,,Ես իմ անուշ Հայաստանի,, բանաստեղծությունը, Ընթերցարան, էջ 175:
1. Դուրս գրի՛ր այն արտահայտությունները, որոնք
Ա. նկարագրում են Հայաստանի բնությունը,
Բ. ներկայացնում են նրա մշակույթն ու պատմությունը:
2. Բացատրի՛ր մակդիրները՝ արևահամ բառ, հին սազի ողբանվագ և լացակումած լար, վիշապաձայն բուք, լուսապսակ ճակատ:
3. Դուրս գրի՛ր անհասկանալի բառերը և բացատրի՛ր:
Դու իմ գարնան առավոտ- ինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա.
Դու հարազա՜տ, սրտիս մոտ – ինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա:
Եվ դու, ոսկի իմ ամառ, հրանման, հրավառ,
Ամռան կեսօր դու իմ տոթ – ինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա:
Եվ դու, ոսկի իմ աշուն, աշնան մրգի պես հասած,
Անուշացած մրգի հոտ – ինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա:
Դուք բոլորդ հեռացել, մնացել եմ հիմա ծեր
Եվ իմ սրտով արյունոտ – ինչպե՞ս կանչեմ ձեզ հիմա:
Ահա սրտին իմ արդեն մոտեցել է մի պառավ
Ու բերել է մահվան բոթ – ինչպե՞ս կանչեմ ձեզ հիմա…
Դու հարազա՜տ, սրտիս մոտ – ինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա:
Եվ դու, ոսկի իմ ամառ, հրանման, հրավառ,
Ամռան կեսօր դու իմ տոթ – ինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա:
Եվ դու, ոսկի իմ աշուն, աշնան մրգի պես հասած,
Անուշացած մրգի հոտ – ինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա:
Դուք բոլորդ հեռացել, մնացել եմ հիմա ծեր
Եվ իմ սրտով արյունոտ – ինչպե՞ս կանչեմ ձեզ հիմա:
Ահա սրտին իմ արդեն մոտեցել է մի պառավ
Ու բերել է մահվան բոթ – ինչպե՞ս կանչեմ ձեզ հիմա…
Առաջադրանքներ
1. Քո կարծիքով այս բանաստեղծությամբ ինչ է ուզում ասել Չարենցը:
2. Բացատրի՛ր բառերը՝ հրանման, տոթ, բոթ:
3. Բանաստեղծությունից դուրս գրի՛ր մակդիրները:
4. Ի՞նչ բառերով է Չարենցը ներկայացնում /ինչպիսի/ գարունը, ամառը, աշունը:
5. Ո՞ր տողն է կրկնվում, քո կարծիքով այդ կրկնությունը ի՞նչ է տալիս բանաստեղծությանը:
6. Հորինի՛ր որևէ առակ կամ պատմություն, որից ,, Փոս փորողն ինքն է մեջն ընկնում,, եզրակացությունն արվի:
ՀԱՅՐԵՆԻՔՈՒՄ
Ձյունապատ լեռներ ու կապույտ լճեր:
Երկինքներ, որպես երազներ հոգու:
Երկինքներ, որպես մանկական աչեր:
Մենակ էի ես: Ինձ հետ էիր դու:
Երբ լսում էի մրմունջը լճի
Ու նայում էի թափանցիկ հեռուն -
Զարթնում էր իմ մեջ քո սուրբ անուրջի
Կորուստը այն հին, աստղայի՜ն, անհո՜ւն:
Կանչում էր, կանչում ձյունոտ լեռներում
Մեկը կարոտի իրիկնամուտին:
Իսկ գիշերն իջնում, ծածկում էր հեռուն
Խառնելով հոգիս աստղային մութին ...
Ձյունապատ լեռներ ու կապույտ լճեր:
Երկինքներ, որպես երազներ հոգու:
Երկինքներ, որպես մանկական աչեր:
Մենակ էի ես: Ինձ հետ էիր դու:
Երբ լսում էի մրմունջը լճի
Ու նայում էի թափանցիկ հեռուն -
Զարթնում էր իմ մեջ քո սուրբ անուրջի
Կորուստը այն հին, աստղայի՜ն, անհո՜ւն:
Կանչում էր, կանչում ձյունոտ լեռներում
Մեկը կարոտի իրիկնամուտին:
Իսկ գիշերն իջնում, ծածկում էր հեռուն
Խառնելով հոգիս աստղային մութին ...
1. Դուրս գրի՛ր մակդիրները:
2. Մի քանի նախադասությամբ ներկայացրու բանաստեղծությունը:
3. Բացատրի՛ր բառերը՝ մրմունջ, անուրջ, անհուն:
Ապրում ես, շնչում ես, դու դեռ կաս — բայց ամե՛ն վայրկյան
դու ա՛յլ ես.
Անցյալ է դառնում քո ներկան — ու ամե՛ն վայրկյան
դու ա՛յլ ես.
Բայց ներկան քո — հո՛ւնտ է գալիքի՝ մեռնելով — նա
սնում է գալիքը,
Եվ այսպես– տևում ես դու երկար, — ու ամե՛ն վայրկյան
դու ա՛յլ ես:
սնում է գալիքը,
Եվ այսպես– տևում ես դու երկար, — ու ամե՛ն վայրկյան
դու ա՛յլ ես:
1. Բացատրի՛ր բառերը՝ հունտ, սնել:
2. Գրավոր մեկնաբանի՛ր քառյակը:/6 նախադասություն/: Տեղադրի՛ր բլոգումդ, ինձ ուղարկիր հղումը/:
Ընտրել Չարենցի բանաստեղծություններից մեկը և պատրաստել ռադիոնյութ կամ տեսանյութ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий