Կարդում ենք Չարենց Չարենցի կամարում

Ճամփորդության օրը՝ մարտի 13

Վայրը՝ Չարենցի կամար- Գառնի

Մասնակիցներ՝ Միջին դպրոցի տարատարիք սովորողներ 

Պատասխանատուներ՝ Երանուհի Խլղաթյան, Տաթև Աբրահամյան

Ճամփորդության նպատակը՝ 

• Կարդում և տարածում ենք Չարենց
• Չարենցին ծննդյան օրը Չարենցի հետ
• Հայրենագիտություն։ 

Երթուղի՝ Երևան- Չարենցի կամար- Գառնի -Երևան։ 

Ճամփորդության ընթացքը՝

• 12:30` մեկնում Մայր դպրոցից
• Կանգառ Չարենցի կամարում , ընթերցողական ֆլեշմոբ 
• այցելություն Գառնու տաճար
• քայլք դեպի սումպենց վանք, Քարերի սիմֆոնինա
• 16: 30 վերադարձ։ 

Նախապատրաստական աշխատանք

• Կարդում և ուսումնասիրում ենք Չարենց, սովորում ընտրված բանաստեղծությունները։ 

Ընթերցանության նյութեր՝

Ինչքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս -
Այնքան աշխարհը անուշ ու ցանկալի կլինի.
Թե ուզում ես չսուզվել ճահճուտները անհունի -
Պիտի աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս:
Այնպե՜ս արա, որ կյանքում ո՜չ մի գանգատ չիմանաս,
Խմի՜ր թախիծը հոգու, որպես հրճվանք ու գինի.
Որքան աշխարհը սիրես ու աշխարհով հիանաս -
Այնքան աշխարհը անուշ ու ցանկալի կլինի...

-

Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն,

Բոլորը թափվել են փողոց. 

Լսո՞ւմ եք անուշ մի զնգոց –

Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն։

Դյութում են շրթերը վարդե,

Սրտերը կրակ են ու բոց-

Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն,

Բոլորը թափվել են փողոց։

-

Ձյունապատ լեռներ ու կապույտ լճեր:
Երկինքներ, որպես երազներ հոգու:
Երկինքներ, որպես մանկական աչեր:
Մենակ էի ես: Ինձ հետ էիր դու:
Երբ լսում էի մրմունջը լճի
Ու նայում էի թափանցիկ հեռուն -
Զարթնում էր իմ մեջ քո սուրբ անուրջի
Կորուստը այն հին, աստղայի՜ն, անհո՜ւն:
Կանչում էր, կանչում ձյունոտ լեռներում
Մեկը կարոտի իրիկնամուտին:
Իսկ գիշերն իջնում, ծածկում էր հեռուն
Խառնելով հոգիս աստղային մութին ...

-

Ապրում ես, շնչում ես, դու դեռ կաս — բայց ամե՛ն վայրկյան

դու ա՛յլ ես.

Անցյալ է դառնում քո ներկան — ու ամե՛ն վայրկյան

դու ա՛յլ ես.

Բայց ներկան քո — հո՛ւնտ է գալիքի՝ մեռնելով — նա
սնում է գալիքը,
Եվ այսպես– տևում ես դու երկար, — ու ամե՛ն վայրկյան
դու ա՛յլ ես:

-Ինչ որ լավ է՝ վառվում է ու վառում,

Ինչ որ լավ է՝ միշտ վառ կմնա.
Այս արև, այս վառ աշխարհում
Քանի կաս՝ վառվի՛ր ու գնա՛։
Մոխրացի՛ր արևի հրում,
Արևից թող ոչինչ չմնա, —
Այս արև, այս վառ աշխարհում
Քանի կաս՝ վառվի՛ր ու գնա՛։

-Ես իմ անուշ Հայաստանի արևահամ բարն եմ սիրում,

Մեր հին սազի ողբանվագ, լացակումած լարն եմ սիրում,
Արնանման ծաղիկների ու վարդերի բույրը վառման,
Ու նաիրյան աղջիկների հեզաճկուն պա՛րն եմ սիրում։

Սիրում եմ մեր երկինքը մուգ, ջրերը ջինջ, լիճը լուսե,
Արևն ամռան ու ձմեռվա վիշապաձայն բուքը վսեմ,
Մթում կորած խրճիթների անհյուրընկալ պատերը սև,
Ու հնամյա քաղաքների հազարամյա քա՛րն եմ սիրում։

Ո՛ւր էլ լինեմ - չե՛մ մոռանա ես ողբաձայն երգերը մեր,
Չե՜մ մոռանա աղոթք դարձած երկաթագիր գրքերը մեր,
Ինչքան էլ սո՜ւր սիրտս խոցեն արյունաքամ վերքերը մեր -
Էլի՛ ես որբ ու արնավառ իմ Հայաստան - յա՛րն եմ սիրում։

Իմ կարոտած սրտի համար ո՛չ մի ուրիշ հեքիաթ չկա․
Նարեկացու, Քուչակի պես լուսապսակ ճակատ չկա․
Աշխա՛րհ անցի՛ր, Արարատի նման ճերմակ գագաթ չկա․
Ինչպես անհաս փառքի ճամփա՝ ես իմ Մասիս սա՛րն եմ սիրում։

---

Հնչում են օրերը, կանչում են,
Օրերը — կարմիր ու բոսոր,
Օրերը ղողանջ ու հնչուն են,
Զնգում են՝ հրե ու հզոր։

Ու սիրտս զնգում է, զնգում է,
Թռչում է՝ կրակ է ու բոց.
Լսո՞ւմ ես սրտի իմ զնգունը,
Լսո՞ւմ ես, լսո՞ւմ ես, թե ոչ...

Կրա՛կ կա սրտիս մեջ, կրա՛կ կա,
Հրդեհ է՝ վառվում է հրկեզ.
Գալիքը կուզեմ որ արա՛գ գա —
Անդարձ է կարոտը երգիս։

Կուզեմ, որ կյանքի մեջ գալիք այն
Երգերս զնգան ու հնչեն —
Կուզեմ, որ լսե, ախ, գալիքը
Երգերս այս վառ ու հնչեղ...

Արդյունքը՝ բլոգային պատումներ՝ սովորողների տպավորություններով, ֆլեշմոբը ներկայացնող ֆիլմ։  

Անհրաժեշտ իրեր

• տաք հագուստ,
• օրապահիկ, ջուր
• բանաստեղծությունների փաթեթն  անհրաժեշտ  է ունեալ հեռախոսի մեջ։ 

Նախահաշիվ՝

Տրանսպորտ՝ 

Մեկ սովորողը վճարում է ․․․դրամ։ 

Մասնակիցնեեր