Խիզախը կամ Աներկյուղը /վերլուծություն/

Պատմությունը մի մարդու մասին է, որը ոչ մի բանից չէր վախենում:  Նա որոշում է փնտրել և գտնել վախ, ուզում է զգալ վախը:

Ինձ դուր եկավ այն հատվածը, որտեղ աներկյուղ տղան հալվա է պատրաստում գերեզմանոցում, իսկ ավազակների գլխավորը իրեն ուրվականի տեղ դրած հալվա է խնդրում: 

Իմ կարծիքով աներկյուղ մարդ չի լինում, որովհետև ամեն մարդ ինչ-որ բանից վախենում է, նույնիսկ ես:

Գևորգ Հովհաննիսյան

Բոլորն էլ վախենում են: Հարուստները վախենում են կորցնել իրենց ունեցվածքը, իսկ աղքատը ոչնչից չի վախենում, քանի որ ոչինչ չունի կորցնելու:  Մարդուն պետք է իր արած գործերի համար գնահատեն, ոչ թե փուչ խոսքերի: Պետք չէ մարդկանց թերագնահատել, վիրավորել այն բանի համար , որ նման չէ մյուսներին, պետք է նրան ընդունել այնպիսին, ինչպիսին կա:

 Էդմոնդ Պապիկյան

,,Խիզախը կամ Աներկյուղը,, հեքիաթի տղային համարում էին գիժ կամ հիմար, բայց նա իրականում շատ խելացի տղա էր, բայց հիմար բաներ էր խոսում: Տղան ոչնչից չէր վախենում ու ասում էր այդ մասին, բայց մարդիկ չէին հասկանում նրա, չէին ընդունում նրան ինչպիսին կա:

Ալեքս Մանուկյան

Այս հեքիաթը ինձ դուր չեկավ, քանի որ անիմաստ էր: Թեկուզ քիչ էր, բայց մի կերպ կարդացի: Ես վախենում եմ մենակությունից և սագերի ու համոզված եմ, որ այս աշխարհում աներկյուղ մարդ չկա: Ճիշտ է, մարդ պետք  է լինի խիզախ, բայց միայն խիզախ մարդ չի լինում, բոլորն էլ ինչ-որ բանից վախենում են: Իմ կարծիքով վախը մի բան է, որ քեզ կհետևի ամբողջ կյանքում, բայց եթե շատ ցանկանաս, կարող ես նրանից ազատվել:  Օրինակ՝ ես վախենում էի մթությունից, բայց կարողացա հաղթահարել, հիմա ես սկսել եմ շատ սիրել մթությունը:
Այս հեքիաթի մեջ կային իմաստուն խոսքեր, կային նաև անհետաքրքիր ու անիմաստ մասեր: Կարծում եմ, որ պետք չէ գլուխ գովալ:
Մեզանից այն մարդիկն են վախենում, որոնք մի բան ունեն և գիտեն, որ այն բանը մենք պիտի խլենք նրանցից ու զրկենք նրանց՝ իրանց ունեցածից, իրանց սիրած բանից։ Իսկ դու, որովհետև ոչինչ չունես և զուրկ ես նույնիսկ Աստուծո տված խելքից, իհարկե որ չես վախենալ։​ 

Ես համամիտ եմ այս տողերի հետ, եթե կորցնելու ոչինչ չունենայի, ոչնչից էլ չէի վախենա: Բայց նույնիսկ ոչինչ չունեցող մարդը կարող է վախենալ, քանի որ եթե խլել ոչինչ չեն կարող, ապա կարող են ծեծել:

«Շատ էլ որ ասեմ, թե՝ ես իմաստուն եմ, ո՞վ կհավատա»,― մտածում էր Աներկյուղը. «Լավն այն է, որ գործով ցույց տամ, թե՝ ես հիմար չեմ, իսկ քանի որ գործ չկա, խոսքը նշանակություն ունենալ չի կարող»։
  Այս տողերից գալիս եմ այն եզրակացության, որ մարդ պետք է իր կարծիքը արտահայտի, եթե դու քո կարծիքը չասես ուրիշները քեզ խելագար կհամարեն:

Այսպես են լինում առհասարակ բոլոր կարգե դուրս մարդիկը։ Նրանք որովհետև նման չեն լինում բոլոր մյուսներին, այդ պատճառով գիժ են համարվում։ Բայց հետո, երբ այդ գիժ համարվածները դառնում են նշանավոր և երևելի մարդիկ, ամբոխը զարմանում է, թե ինչպե՛ս նրա պես գիժ տղան խելոք մարդ դառավ։  Այս տողերի հետ միանգամայն համաձայն եմ, քանի որ ինքս ճանաչում եմ նման մարդկանց:

Մարիա Պախուցկայա

Բոլորն էլ վախենում են , բայց Խիզախը երկյուղ չուներ: Իմ կարծիքով ամենամեծ վախը մոտիկներին կորցնելն է:
Պետք է նախ գործ անել, հետո խոսել: Քանի ոչինչ չես արել, պետք չէ մեծ-մեծ խոսել:
Հարություն Չրաղյան