Ճամբարային նախագծեր

Կրթահամալիրում հունիսի 1-ից սկսվում է գունեղ և յուրօրինակ մի շրջան՝ ամառային ուսումնահետազոտական ճամբար:

Սովորողների առօրյան ավելի հետաքրքիր ու տարբերվող դարձնելու համար իրականացնելու ենք հետևյալ նախագծերը

1. Ընթերցանության ֆլեշմոբ: Ֆլեշմոբը կրթահամալիր մտավ և իր ազդեցությունը թողեց ցանկացած ոլորտի վրա: Իսկ կրթահամալիրում շատ են ընթերցել սիրող սովորողները: Մայր դպրոցի ընթերցասրահը՝ իր նոր և գունեղ գրքերով, ուղղակի խրախուսում է նման նախաձեռնությունը:
2. Ֆիլմերի դիտում և քննարկում: Այսօրվա սովորողների մեջ շատ են նաև ֆիլմերի սիրահարները: Միահամուռ ուժերով կընտրենք հետաքրքիր ֆիլմեր, կդիտեք , կքննարկենք: Ընդ որում՝ այս նախաձեռնության մեջ ես ավելի կարևորում եմ քննարկման փուլը:

Այն մասին, թե ինչպես Ջովանինոն ձեռք տվեց թագավորի քթին

Մի անգամ Անբան Ջովանինոն որոշեղ Հռոմ գնալ, որ թագավորի քթին ձեռք տա: Բարեկամները համոզում են նրան.

_Տես, վտանգավոր է: Թագավորը կարող է բարկանալ, և դու ինքդ կարող ես սեփական քթից զրկվել, կարող է գլխից էլ զրկվես:

Բայց Ջովանինոն համառ մարդ էր: Ճամփա ընկնելուց առաջ նա որոշեց փորձել, ձեռք տալ հոգևորականի, քաղաքապետի և ոստիկանապետի քթերին:  Նա դա շատ ճարպկորեն և զգույշ արեց, որ նրանք ոչ մի բան չնկատեցին:

_Դա դժվար բան չէ, -որոշեց Ջովանինոն և ճամփա ընկավ: Եկավ հարևան քաղաք,  իմացավ՝ որտեղ են ապրում քաղաքապետն ու դատավորը, այցելեց նրանց, դիպավ բոլորի քթերին՝ որին մի մատով, որին՝ երկու: Այդ լուրջ մարդկանց դա այնքան էլ դուր չեկավ: Բոլորը մտածում էին, որ Ջովանինոն դաստիարակաված մարդ է և կարող է ամեն ինչի մասին զրուցել: Քաղաքապետը մտքում  ինքն իրեն բարկացավ, բայց համենայնդեպս հարցրեց.

-Դուք ինչո՞ւ ձեռք վտեցիք իմ քթին:

-Ի՜նչ եք ասում, պարոն քաղաքապետ,-իբր թե զարմացավ Ջովանինոն:-Ձեզ երևի թվացել է:  Գուցե ճանճ  կամ մոծակ է եղել:

Քաղաքապետը շուրջը նայեց, ոչ ճանճ տեսավ, ոչ մոծակ:  Բայց Ջովանինոն հասցրել էր հեռանալ, դեռ դուռն էլ հետևից ծածկել էր: Ջովանինոն մի տետր էր պահում: Նա գրում էր բոլոր այն քթերի մասին, որոնց ինքը ձեռք էր տվել: Դրանք բոլորը շատ կարևոր քթեր են:

Հռոմում քթերի թիվն այնքան արագ էր ավելանում, որ Ջովանինոն ստիպված էր  ավելի հաստ տետր գնել: Եթե անցնես Հռոմի փողոցներով, հաստատ կհանդիպես գոնե մի զույգ Ձերդ գերազանցության, մի քանի նախկին նախարարների, տասնյակ գեներալների: Էլ չեմ խոսում տարբեր նախագահների, Հռոմում նրանք աղքատներից շատ են:

Եվ այդ բոլոր պաշտոնավոր քթերը Ջովանինոյի ձեռքի տակ էին: Երբ նա ձեռք էր տալիս դրանց, մարդիկ դա պատիվ էին համարում: Մի պաշտոնյա նույնիսկ իր հպատակներին պատվիրեց այդ սովորութը օրենք դարձնել:

Այսուհետ և ընդմիշտ ինձ խոնարհվելու փոխարեն քթիս ձեռք կտաք:  Դա ավելի ժամակակից և բարեկիրթ է:

Սկզբում ենթակաները վախվխելով էին ձեռք տալիս իրենց ղեկավարների քթերին: Իսկ ղեկավարները ոգևորում էին, ժպտում նրանց: Եվ սկսվե՜ց… Բոլորը ձեռք էին տալիս, ճմկտում էին, քաշում էին իրենց ղեկավարների քթերը:

Ջովանինոն իհարկե չէր մոռանում, թե ինչի համար է Հռոմ եկել. Նա պիտի թագավորի քթին ձեռք տար և հարմար առիթի էր սպասում:  Եվ եղավ այդպիսի առիթ: Դա թագավորի զբոսանքի օրն էր: Ջովանինոն նկատեց, որ ժամանակա առ ժամանակ ժողովրդի մեջից մեկը դուրս էր վազում, թռչում էր թագավորական կառքի ոտնակին և թագավորին ծրար էր տալիս՝ ինչ-որ խնդրանքով: Թագավորը այն ժպտալով տալիս էր իր առաջին նախարարին:

Երբ կառքը մոտեցավ Ջովանինոյին, նա թռավ կառքի ոտնակի վրա: Թագավորը բարեհամբույր ժպտում էր  նրան:

_Ձեր թույլտվությամբ,- ասաց Ջովանինոն և ցուցամատով շփեց թագավորի քթի ծայրը:

Թագավորը նույն պահին ձեռքը զարմացած տարավ քթին, ուզում էր մի բան ասել, բայց Ջովանինոն արդեն թռել է ոտնակից և թաքնվել մարդկանց մեջ: Բոլորը սկսեցին ծափահարել, բոլորը հիացած  ուզում էին նույն բանն անել: Մեկը մյուսի ետևից թռչում էր կառքի ոտնակին, բռնում էր թագավորի քիթը և մի ուժեղ քաշում:

_Մի՛ անհանգստացեք, Ձերդ պայծառափայլություն: Դա հարգանքի նոր ձև է,- թագավորի ականջին շշնջաց առաջին նախարարը:

Բայց թագավորի ծիծաղը բոլորովին չէր գալիս, որոհետև քիթը ուռել էր, հիվանդացել, հարբուխ էր սկսվել: Նա չէր հասցնում քիթը մաքրել: Նրա հավատարիմ ծառաները նրան հանգիստ չէին թողնում, ծիծաղելով շարունակում էին նրա քիթը քաշել:

Մի խոսքով՝ թագավորն հիմա մի բան էր երազում՝ միայն թե քիթը չպոկվի:

Իսկ Ջովանինոն, ինքն իրենից գոհ, վերադարձավ իրենց գյուղ:

Բնութագրի՛ր Ջովանինոյին:

Քո կարծիքով ինչո՞ւ մի շարք պաշտոնյաններ քթին ձեռք տալը դարձրեցին բարևելու միջոց: 

Ի՞նչ ես մտածում Ջովանինոյի որոշման մասին:

Վերականգնի՛ր ասացվածքները:

Գյու   ղկանգ   նի գեր  անկ կոտ րի: 

Աս  աըն  կերդո   վէաս  եմդ  ուովես: 

Շա  նան  ունըտ  ուրփա  յտըվեր  ցրուձե  ռքդ: 

Գրի՛ր երկու բառ, առաջինում գունդ բառը լինի առաջին բաղադրիչ, երկրորդում՝երկրորդ բաղադրիչ: 

Ընկույզն ու զանգակատունը

Ինչ-որ տեցից ընկույզ գտնելով՝ ագռավը գոհունակությամբ թառեց զանգակատան վրա: Հարմար տեղավորվելով ու ավարը ճանկով պահելով՝ նա սկսեց կտուցով մոլեգին հարվածներ հասցնել, որպեսզի հասնիի համեղ միջուկին: Հարվածը շատ ուժեղ ստացվեց, թե ագռավը վրիպեց, բայց ընկույզը հանկարծ դուրս պրծավ նրա ճանկից, գլորվեց ներքև ու անհետացավ պատի ճեղքում:

-Օ՜, բարի պաշտպան պատ,-լալագին ողբաց ընկույզը, որը դեռ ուշքի չէր եկել ագռավի դաժան կտցահարումներից: -Մի թող կործանվեմ, գթա ինձ: դու այնքա՜ն ամուր ու վեհաշուք ես, քո զանգակատունն այնքա՜ն գեղեցիկ է: Մի՛ քշիր ինձ: 

Զանգերը խուլ ու անխրախուսաբար գվվացին՝ պատին զգուշացնելով չվստահել նենգ ընկույզին, քանի որ նա կարող է վտանգավոր լինել պատի համար:

Ռադիո. ուսումնական աշխատանք և ինքնաարտահայտման միջոց

Որպես մայրենիի ուսուցիչ՝ իմ խնդիրը սովորողի խոսքի մշակման և ինքաարտահայտման համար համապատասխան պայմաններ ստեղծելն է: Խոսքի մշակումը և ինքնաարտահայտումը փոխկապակցված են: Սովորողը պետք է կարողանա արտահայտվել, ասել իր մտածածը, բանավիճել, քննարկել, խոսել, պատմել տարբեր երևույթների մասին և այլն: Բոլոր սովորողները չէ, որ կարողանում են այս ամենն անել, բայց սա ամենևին չի նշանակում, որ նրանք չեն կարող կամ ընդունակ չեն: Պետք է սովորողին ինքնաարտահայտվելու և ինքնադրսևորվելու հնարավորություն տալ: Ահա նման մի հնարավորություն է ուսումնական ռադիոն:

2014-2015 ուսումնական տարվա ընթացքում համակարգել և ղեկավարել եմ «Հիմնական» ռադիոն:Բնականաբար, ռադիոթողարկումներն ինձ համար նոր չէին, բայց սովորողներն էին ուրիշ: Իսկ նոր աշխատանք սկսելիս կարևոր է ճանաչել սովորողներին, հասկանալ նրանց հետաքրքրությունները, որպեսզի համագործակցությունն ավելի հեշտ ստացվի: Այս պարագայում ինձ իսկապես օգնության եկավ ռադիոն և դարձավ մեր հետաքրքրությունների գլխավոր առարկան: