Հանրագիտարան. կնոջ պաշտամունքը

Կնոջ պաշտամունքը: Քաղաքակրթությունների մեծամասնության հիմքում ընկած է

կանանց կողմից մեծարվող մայր-աստվածուհու պաշտամունքը: Նրանց ծեսերը կապված են կնոջ կյանքում եղող երեք կարևոր իրադարձությունների հետ. 1. Ամսականներ, 2. Ծննդաբերություն, 3. Մահ: Արդյունքում տղամարդիկ փորձել են կրկնօրինակել այս պարզունակ կրոնները: Հոգևորականները սկսել են հագնել երկար կանացի հագուստներ:

Նաև սիբիրյան շամանները շարունակում են կանանց շորեր հագնել ընդունման ծեսի ժամանակ, և ընդհանրապես բոլոր կրոններում գոյություն ունի մայր-աստվածուհի-հիմնադիր:

 Որպեսզի ավելի շատ օգնեն հեթանոսների մեջ կաթոլիկության տարածմանը, քրիստոնյա միսիոներները առաջին պլան տարան սուրբ Մարիամին:

Այս նոր աստվածուհու յուրահատկությունն այն էր, որ նա կույս էր:

Բարենպաստ մաղթանքներ

Ես տեղավորվում եմ Բեղմնավորման լճի ափի մոտ՝ մեծ փիրուզագույն սոճու տակ: Ձեռքերիս ափերը վերև եմ շրջում և հայտնվում են երեք ոլորտները ու դանդաղ պտտվում են իմ դիմաց: Իմ հոգիների արտացոլանքը պղտորվում է: Տեսանելիության անկյունները մեծացնում եմ և գրանցում եմ նրանց տասնչորսամյակի արդյունքը: Ժակը վատ է սովորում, բայց նա գրում է պատմվածքներ: Պապի մասին շարադրությունը հաջողվեց, ես երազում նրան կուղարկեմ ավելի յուրահատուկ պատմություններ:

Վեներան թեևամիտ է, բայց նա արդեն ինքն է  իր կյանքի համար փող աշխատում: Նա ցանկանում է, որ ծնողները դադարեն կռվել… Հըմ… Ես նրանց կդրդեմ բաժանվել:

Իգորը խրվել է անչափահասների գաղութում, բայց նա հեշտ է ընկերներ գտնում և արդեն շատ հասուն է իր տարիքի համար: Ես ,,բիլիարդի գնդակի,, մեթոդը կփորձեմ, որպեսզի ազդեմ նրա շրջապատի վրա և դուրս բերեմ այդ  հաստատությունից: Ժամանակն է, որ նա այլ մարդկանց ճանաչի:

Վեներա: 14 տարեկան

,,Ծնունդդ շնորհավոր, Վեներա,,:

Մայրիկիս ընկերուհիների ամբողջ բանակը ներխուժեց սրահ: Ոչ մի դեպքում սենյակից դուրս չեմ գա: Երեկ առաջին անգամ սկսվեցին ամսականները: Ցանկանոլով ինձ հաճելի բան անել՝ մայրիկն ասաց, որ ես ,,վերջապես իսկական կին եմ,, և որ ես ,,կարող եմ ճանաչել տղամարդու սերը,,:

Ատում եմ այս մարմինը: Շատ օրեր փակվում եմ սենյակումս և չեմ ցանկանում դուրս գալ և չեմ փորձում ինձ հավաքել:

Բայց յուպիտերների կանչն ուժեղ է: Ես համոզում եմ ինձ, որ կյանքը շարունակվում է:

Իգոր: 14 տարեկան

Ես սկսեցի խմել: Ինչքան շատ եմ խմում, այնքան շատ եմ ատում Արևմուտքը: Մի օր պատերազմ կսկսվի մեր և հարուստ արևմտյան պետությունների միջև: Ես չեմ համբերում, ուզում եմ դա տեսնել: Երբ ինձ համբերությունից հանում են, երբ ես տրորում եմ փայտոջիլ, երբ ինձ անընդհատ փաթաթում են նոր սահմանափակումներ,  ինքս ինձ ասում եմ, որ դրանում մեղավոր են Ֆրանսիան, Անգլիան և ԱՄՆ-ն:

Մի թերթում կարդացի հոդված Վեներա Շերիդն անունով մի աղջկա մասին: Նա իմ տարիքին է , մոդել է և միլոնատիրուհի Ամերիկայում: Ես ինքս ինձ ասում եմ, որ երբ մենք բռնազավթենք այդ նեխած երկրները, ես նրան ցույց կտամ, թե ինչի է ընդունակ ամուր և աշխատասեր սլավոն տղան: Ոչ թե այն այծերը, որոնք նրան երևի թե այնտեղ շրջապատել են:

Գիշերը լուսամուտից նայում եմ աստղերին: Այնտեղ երևի թե կա Վեներա մոլորակ: Մտքումս ես սիրով եմ զբաղվում ամերիկացի աստղի հետ: Ես գիտեմ, որ մի օր նրան կհանդիպեմ իրականում: Եվ այդ ժամանակ…

Նախորդ մասը:

Վերբեր ,,Հրեշտակների կայսրությունը,, 

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Տաթևիկ Աբրահամյանի: 

Ժակ: 14 տարեկան

Դպրոցական կյանքն իմ բանտն է: Միակ ապաստանը զուգարանն է: Երբ այնտեղ եմ, հանգստանում եմ: Դպրոցում իմ գնահատականներն ավելի լավ են դարձել, բայց առանց լավ հիշողության ես երբեք չեմ կարողանա գերազանցիկ դառնալ:

Մարտինը լքեց լիցեյը: Կրկեսը, որտեղ աշխատում էին նրա ծնողները, գնացել է: Նրա հայրը Սիբելիուս հիպնոսողն է: Կարծես նրան տեսել եմ հեռուստացույցով: Հյուրախաղերից հետո նարնք թռան Պերու: Բաժանվելուց առաջ Մարտինը ևս մեկ անգամ կրկնեց.

-Թույլ կողմերդ լավացնելու փոխարեն զարգացրո՛ւ քո ուժեղ կողմերը:

Եվ ահա Մարտինը գնաց և ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է, որ նրա հետ ես կորցրեցի իմ ուժերի մի մասը: Այս տարի ֆրանսերեն է դասավանդում մի երիտասարդ կին՝ երկար շեկ մազերով, նեղ բլուզներ է հագնում, մադմազել Վան Լիզբետն է: Բոլորը սիրահարված են այդ հրաշք ստեղծագործությանը: Որպեսզի ավելի լավ կարողանանք նրան ճանաչել, առաջարկում է գրել շարադրություն ազատ թեմայով:

Հառիճավանքը, մենք և ,,Ֆրեսկոն,,

,,Ֆրեսկո,, միջազգային կինոփառատոնի մասին համարյա ոչինչ չգիտեի, բայց որոշեցի անպայման մասնակցել նրանց կազմակերպած վրանային ճամբարին: Ցանկությունս առավել մեծ էր, որովհետև ճամբարն անցկացվելու էր Հառիճավանքում, որտեղ դեռ չէի եղել: Տարիներ առաջ , երբ նոր էի ընդունվել կրթահամալիր, դպրոցից ուսուցիչների մի մեծ խումբ գնում էր Հառիճ, բայց ինձ չհաջողվեց գնալ, պատճառներին չեմ անդրադառնում: Ամեն դեպքում միշտ հիշում էի, որ Հառիճում չեմ եղել և պետք է բացը լրացնել: Օրը այնքան էլ հարմար չէր. չեմ պատմի ճամփորդությունից առաջ հանձնածս դիպլոմային աշխատանքի մասին:

Աքրայում գտնված ձեռագիրը

Այս գիրքը համարում եմ Կոելյոյի լավագույն ստեղծագործությունը: Առաջին անգամ Կոելյոյի գրքերից կարդացի համալսարանական տարիներին, երբ նրա համբավը նոր էր տարածվում, շուրջբոլորը հիացած խոսքեր էին այս հեղինակի հասցեին: Առաջին գործը, որ կարդացի ,,Ալքիմիկոսն,, էր: Գիրքը դժվար էր գտնել , գտա միայն գրադարանում, որտեղից դուրս չէին թողնում և ստիպված էի կարդալ ձանձրալի ընթերցասրահում: Չեմ կարող ասել, որ գիրքն ինձ հիացրեց, ինչպես բոլորին, բայց յուօրինակ և տարբերվող մի բան կար: