Բացահայտման ճանապարհին. Փարվանան և Աբուլ լեռը

Ջավախքում առաջին անգամ էի: Ջավախքն ինձ համար միշտ եղել է թումանյանական լեգենդներից ծնված հեքիաթային մի աշխարհ՝ համեմված ջավախցի կուրսեցիների հետաքրքիր, յուրօրինակ պատումներով՝ իրական կամ անիրական: Ուրիշ աշխարհ էր, ոչնչի չնմանվող, հեքիաթային, անաղարտ պարզությամբ, անսահման բարությամբ լի...

Ճամփորդությունը սկսվեց և ավարտվեց մի զգացումով՝ հիացմունք. ահա թե ինչ էի զգում ամեն վայրկյան, ամեն քայլափոխի: Ինձ համար բացահայտեցի մի այլ աշխարհ, բացահայտեցի մարդկանց, չկրկնվող միջավայրը, էլ ավելի չկրկնվող չքնաղ բնությունը: